Week 4

21-23 mei: Makgakgadi Pan National Park (Tiaans camp, Njuca Hills, Planet Boabab)
We rijden eerst een stukje terug naar Khumaga, we vinden het altijd jammer om stukken weg dubbel te doen, maar door de reparaties in Maun kon dit niet anders. We gaan naar een recent geopend campsite: Tiaan’s camp. Deze campsite wordt beheerd door een Duitse, met wie een leuk praatje aanknopen. Ze hebben een schitterend dakterras gebouwd, vanwaar we uitzicht hebben over de Boteti rivier, met visarenden op zoek naar eten. Het horen van het luide ‘kia-kia’ van een visarend laat je meteen weten dat je in Afrika bent!
De volgende ochtend begint meteen spannend. Er zijn 2 manieren om de Boteti rivier over te steken, nl. per gammele ponton of zelf door het water rijden. Met de huidige waterstand wordt ons optie 2 aangeraden, maar dat is dan wel de eerste keer voor ons door het water. Remco verkent de waterdiepte, er is ons verzekerd dat er geen krokodillen zijn...Het water komt niet hoger dan de knie, dat gaat dus wel lukken. Karin er dan doorheen om mooie foto’s te maken. Remco schakelt low gear in voor extra tractie, Timme hangt uit het raam om alles in de gaten te houden en de oversteek verloopt vervolgens als een zonnetje. Aan de andere kant van de rivier begint het national park, waar we in de ochtend de rivier langsrijden. We zien olifanten, impala, kudu, zebra’s en nog meer. We houden pauze voor Timme’s schoolwerk met uitzicht op de olifanten. ’s Middags rijden we van de rivier weg naar onze campsite. Onderweg zien we eerst bomen vervangen worden door struiken, dan door hoog gras en tenslotte door laag gras met hier en daar een struik of zelfs een palmboom. Wij houden wel van deze weidse landschappen! Ook zien we veel meer dieren dan we verwacht hadden, blijkbaar is er hier en daar nog wel wat water te krijgen. We zien naast een enkele gemsbok en springbok vooral veel zebra’s, vaak in grote kuddes. Schitterend! De volgende dag rijden we het park aan de andere kant uit en komen we zelfs nog langs een vrij grote pan gevuld met water.
De kortste weg naar onze volgende bestemming, een beroemde baobab boom, blijkt langs Jack’s camp te gaan. Dit is een luxe camp, waar mensen veel geld voor moeten neerleggen. De ranger die ons tegenkomt vindt ons dan ook niet zo leuk en zegt dat we hier niet hadden mogen komen. Hadden ze er maar duidelijkere borden omheen moeten zetten! De kaart die we hebben van Tracks4Africa op Karin’s iPad blijkt nu wel heel handig en klopt als een bus. We vinden dan ook zonder problemen Chapman’s Baobab, waar we 14 jaar geleden ook al eens waren. Deze reusachtige boom is meer dan 500 jaar oud, zeer fotogeniek en voor ons een mooie lunchplek. Timme is onder de indruk van de grootte van de boom. Onderweg zien we weer veel kuddes zebra’s die voor nogal wat stof zorgen als ze van ons schrikken en wegrennen. Deze omgeving geeft erg veel heel fijn stof dat we overal in de camper terugvinden de komende paar dagen.
Hierna rijden we door naar onze volgende camping Planet Baobab, met nog meer (kleinere) boababs en een heerlijk groot en ietsje minder ijskoud zwembad. Daar maken we dus ook gretig gebruik van.
Karin zorgt vrijwel altijd voor culinaire hoogstandjes, maar deze keer gaat het niet helemaal goed. Bij het maken van pan-gebakken scones voor ontbijt maakt Karin een ei open waar haar maag zich bij omdraait: helemaal rot. Het bleek gelukkig om een uitzondering te gaan, maar de geur was zo erg dat we bijna geen ontbijt hadden! Remco en Timme willen graag ook zo’n ei ruiken en zien. Maar nadat ze 5 eieren getest hebben geven ze het op anders zijn er geen scones en pannekoeken de komende dagen.

24-26 mei: Nxai Pan National Park (South Camp)
We hebben ons erg verheugd op Nxai Pan NP. Hier hebben Karin en Remco namelijk op hun vorige reis de hele dag aan de waterhole gestaan met jagende leeuwen en 3 leuke welpjes die zo’n beetje onder onze auto sliepen. De weg in het NP blijkt uit diepe zandsporen te bestaan. Onze camper ploegt zich er dapper doorheen. De attractie hier ligt in de pan, die voorzien is van een permanente waterhole/waterplaats. We zien prachtige giraffen en olifanten. ’s Middags op de campsite houden we een kleine siësta, waarbij Remco zo in zijn boek opgaat dat hij de olifant helemaal niet had opgemerkt op 20 meter afstand! Karin gelukkig wel, dus die mag op de gevoelige plaat. Timme en Remco spelen nog een spelletje badminton, Timme maakt grote vooruitgang en de rally’s worden steeds leuker!
Tijdens de namiddag safari zien we weer van alles maar helaas geen leeuwen ed. Wel weer een prachtige zonsondergang.
De volgende ochtend gaan we al om 6.15 uur op pad, op zoek naar katachtigen. We zien de zon prachtig opkomen en rijden een tijdje rond. We ontbijten bij de waterhole in het gezelschap van jakhals, springbok, struisvogel,impala, gnoes etc.. Na het ontbijt is het weer schooltijd voor Timme, deze keer met uitzicht op de waterplaats. Dat gaat met de concentratie soms een beetje moeizaam op deze plekken waar altijd van alles en nog wat gaande is. De lunch doen we op de campsite waar ook weer gebadmintond wordt. Na de lunch weer schooltijd met o.a techniektorens: Remco en Timme gaan op zoek naar stokken voor het roosteren van de worstjes voor het avondeten maar worden door Karin teruggeroepen als blijkt dat er 2 olifanten over de camping lopen. Na het douchen, dat we hier i.v.m. zonneboiler in de middag moeten doen, gaan we weer op pad. Deze keer zien we in een flits een hyena waarvan we vermoeden dat hij op weg is naar de waterplaats. We draaien snel om maar hij laat zich helaas niet meer zien. Timme baalt want hij had hem niet gezien. Als de zon onder is rijdt Timme naar de camping, sturen en schakelen op Remco’s schoot. Op de camping lekker pannenkoeken met worstjes geroosterd boven het vuur. We liggen vroeg in bed want 6 uur op is wel erg vroeg...
De laatste ochtend vertrekken we om 6.30 uur op safari. Al snel zien we een paar hyena’s van een flinke afstand. Daarna naar de waterplaats. En vandaag is onze lucky day: er liggen 2 prachtige volwassen mannetjes leeuwen te drinken. En het wordt nog mooier, er komen 3 welpjes van een maand of 2-3 met hun moeder aangelopen. Super genieten!!!! We volgen ze nog geruime tijd totdat ze uiteindelijk alle 5 in de bosjes verdwijnen. Onze dag kan niet meer stuk. Deze plek had al voor mooie herinneringen gezorgd en daar zijn er nog een paar bijgekomen. Timme is de hele ochtend nog hyper en bekijkt continu zijn filmpjes en foto’s.
We zagen dat een van de mannetjes een band om had. Onderweg komen we een volgauto/onderzoeks auto tegen. Hier horen we dat ze die band die nacht omgedaan hadden en ze nu gingen kijken of hij goed hersteld was en het signaal goed werkte....De twee dames van het onderzoeksteam vertellen dat ze bezig zijn de bewegingen van de leeuwen in kaart te brengen om belangrijke gebieden aangemerkt te krijgen als beschermd gebied. Anders wordt er vee geteeld en is weer een stuk natuur weg. De leeuwen blijken uit dat onderzoek veel mobieler te zijn dan gedacht en verplaatsen zich vaak met de seizoenen (en hun eten) mee, tot wel meer dan 100 km.
Timme vindt dat werk wel erg interessant maar kiest er toch voor om geen onderzoeker te worden maar leeuwenfilmer.
27-28 mei Intermezzo Maun deel 2
Na 5 dagen verblijf in de ‘bush’gaan we weer een paar dagen naar Maun. Lekker bijkomen, wassen, douchen, inkopen doen, internetten etc. etc. En helaas ook weer naar de waterpomp laten kijken omdat die het weer eens niet doet...Hij lijkt het na elke reparatie even te doen en dan houdt hij ermee op. De zoektocht naar een werkende pomp is enerzijds vervelend omdat het veel tijd kost, anderzijds komen we zo wel op allerlei plekken waar je als toerist niet komt. En dan kun je weer leuke praatjes maken. Uiteindelijk vinden we bij een botenzaak een nieuwe pomp die onze oude kan vervangen. Hopelijk gaat deze niet voor nieuwe problemen zorgen! Ook gaat Remco nog even met de camper langs de garage die ons vorige keer al had geholpen, de camper maakt nl. bij een bepaalde snelheid in 4-wheeldrive een licht knarsend geluid. De camper wordt door de garage even goed getest in wat zandkuilen en blijkt gelukkig toch prima te zijn, het zijn de remschijven die door het zand en stof hier geluid kunnen gaan maken. We kunnen met een gerust hart weer verder, want we gaan de komende 8 nachten de bush in! Als op de laatste avond in Maun ook nog het pakketje met de vervangende watertankdop arriveert is de camper helemaal tip-top in orde.
We genieten van het zwembad en kletsen met andere reizigers, waaronder ook een Nederlands stel, Richard en Leonie uit Almere. Ieder heeft zijn eigen verhaal en tips, leuk om dat uit te wisselen. Timme maakt ook steeds gemakkelijker een praatje, zelfs met onze Engels sprekende buren!
En nu op naar de Okavango delta voor 8 nachten.