Mozambique en Kruger deel 1
Door: Timme
Blijf op de hoogte en volg RemcoKarinTimme
10 Augustus 2015 | Zuid-Afrika, Sabie
Na een tussenstop in Chipata voor boodschappen en diesel rijden we door naar Katete, de plaats waar ook Mieke Biesheuvel (die van de Libelle) woont. Hier is een community lodge, dat wil zeggen een plek die beheerd wordt door lokale bevolking. Dat is vaak een gok: soms is zo’n plek leuk en authentiek, soms is het er gewoon vervallen en smerig. Helaas blijkt deze lodge in de tweede categorie te vallen. Dan is het dus wel fijn dat we in onze camper alles zelf hebben. De volgende ochtend rijden we vroeg weg: 6.30 uur, want we willen zo snel mogelijk naar de grensovergang. We vertrouwen er niet helemaal op dat we aan de grens een visum kunnen krijgen, er zijn wat verwarrende berichten hierover. Gelukkig blijkt het wel te kunnen, echter...de stroom is uitgevallen en de zonnecel-backup is nog bezig de accu’s te laden. Het kan nog wel een paar uur duren, krijgen we te horen. Na enig aandringen blijkt er toch nog een back-up generator te zijn en daarmee wordt het visum gemaakt. Ook het importeren van de auto gaat eigenlijk snel, om 9.00 uur zijn we Mozambique binnen!
Onmiddellijk valt het ons op dat dit deel van Mozambique zo mogelijk nog armer is dan Zambia. Hutjes zijn hier van riet, er zijn geen scholen en de weg is in delen erbarmelijk slecht: voornamelijk potholes(gaten) of een lappendeken van gerepareerde potholes.. We rijden gemiddeld nog geen 50 km/uur. Bij Tete aangekomen moeten we een keus maken: doorrijden naar Chimoio of in Tete overnachten. We besluiten door te rijden het is immers pas 13.30 uur, maar daar krijgen we spijt van. We halen Chimoio niet voor donker. Waar het rijden overdag al gevaarlijk genoeg is met het slechte wegdek, dieren en mensen op de weg en ander onvoorspelbaar verkeer, is het in het donker eigenlijk gekkenwerk. We zien genoeg omgekiepte vrachtwagens, uitgebrande bussen en verlaten auto’s aan de kant van de weg en hopen dat we zo niet zelf eindigen. Gelukkig loopt het voor ons goed af, maar Remco kan helaas 1 hond niet meer ontwijken. In Chimoio zoeken we nog naar een plek waar we kunnen kamperen, maar dat lukt niet. Wel zien we een vrij nieuw hotel en we besluiten daar te slapen. De camper kan gelukkig in een afgesloten garage. Na zo’n lange dag rijden is het eigenlijk heerlijk om in een hotel te crashen, de kamer is ongeveer vijf keer zo groot als onze camper! En een warme douche, tv, wifi etc.
De volgende ochtend rijden we na een lekker hotelontbijt door naar de kust. Het rijden blijft inspannend. Hier en daar is de weg te smal om zowel ons als een tegemoetkomende vrachtwagen te dragen. Aangezien de vrachtwagens geen millimeter opzij gaan, moeten wij dus op tijd naar de kant. We rijden ook langs het gebied waar tot vorig jaar nog gewelddadige ongeregeldheden waren en men in konvooi moest rijden. Dat hoeft nu niet meer, maar we zien nog wel een patrouillewagen met machinegeweer rijden, dat geeft nooit een goed gevoel! (pas later horen we dat dit het was en niet een of andere macho die indruk probeerde te maken) We komen tegen het einde van de dag aan bij de oceaan in Vilanculos. We rijden op advies van andere Nederlanders naar camping Villas do Indico. Deze ligt een stukje buiten het dorp in de duinen, we moeten het laatste stuk in 4x4 rijden.
20-22 juli: Vilanculos (Villas do Indico)
De camping blijkt goed gekozen te zijn: prachtig zwembad met uitzicht op de zee, mooie faciliteiten en heel vriendelijk personeel. Na 2 lange dagen rijden pakken we welverdiende rust. Timme maakt nog wat schoolwerk op weer een unieke locatie. Op advies van de barman kopen we een verse hele vis, die dezelfde dag met een dhow (kleine zeilboot met driehoekig zeil) is gevangen. Het wordt een barracuda van 5 kg. Daar eten we 2 dagen onze buik van vol, klaargemaakt door de chef: superlekker! Het toerisme hier draait op een laag pitje: voor 2 van de 3 nachten zijn wij de enige gasten. Timme leert zijn eerste woordjes Portugees van Bennie de barman.
Omdat we een nieuwe tik horen tijdens het rijden, kijkt Remco met de monteur van de lodge naar de camper. Een oorzaak voor de tik vinden we niet, maar wel dat de bullbar wel heel los zit en 2 van de 4 bouten weg zijn. Remco rijdt met de monteur naar een plaatselijke lasser om de boel weer vast te zetten. In de tussentijd kano-en Karin en Timme op de zee en genieten van het zwembad, fish and chips, strand en maken nog wat schoolwerk.
23-24 juli: Tofo (Turtle Cove)
Omdat het bewolkt is besluiten we door te rijden naar Tofo. Tofo is een echte backpackers/duik/surf plek: een klein dorpje met wat eettentjes, wat duikwinkels en een paar slaapplekken. Het is ook hier heel rustig, we hadden toch meer toeristen verwacht. We eten heerlijk voor weinig: Karin en Timme pizza en Remco ‘hot rock’ met verse garnalen: steengrillen. Timme en Remco spelen heerlijk in het zand en in de golven, Karin leest een boek op haar iPad. s ’Nachts krijgen we de eerste regen en moeten we snel de dakluiken dicht doen.
We besluiten om de volgende dag een ‘ocean safari’ te doen, na zoveel safari op het land moeten we van onszelf toch ook het water op. Dat wordt een beetje een teleurstelling. Met kans op walvissen, walvishaaien, manta-roggen en schildpadden – waar je dan ook mee kan zwemmen - wordt het voor ons alleen een snelle ontmoeting met 3 dolfijnen. Altijd leuk natuurlijk, maar we hadden op meer gehoopt. Als de dag dan ook nog eindigt met een groot feest bij de buren waar de beats tot 3 uur ’s nachts doorgaan wordt dit niet onze beste dag van de reis...
Voordat we doorrijden besluiten we om nog even naar een uitkijkpunt te rijden voor het ontbijt. En dat loont, want nu zien we wel tientallen walvissen langszwemmen! De natuur laat zich niet regelen, zo zien we gratis waar we de dag ervoor nog goed geld voor over hadden...
25 juli: Xai-Xai (Montego Bay)
Om de trip naar Limpopo/Kruger te breken slapen we nog een nacht in Xai-Xai. Dit strand is veel minder mooi dan Tofo of Vilanculos en ook het weer is veel minder mooi. We krijgen zelfs weer regen, voor het eerst sinds bijna 3 maanden! Timme en Remco zwemmen voor de laatste keer in de oceaan, nu met veel stroming. We laten ons meevoeren en rennen dan weer terug over het strand. In Xai-Xai slaan we voorraad in om weer landinwaarts te kunnen trekken.
26 juli-2 augustus: Limpopo-Kruger National Park (Aguia Pesquiera, Letaba, Tsendze, Shingwedzi)
We overnachten de eerste nacht aan de Mozambicaanse kant van het internationale park Limpopo (Zuid-Afrika, Mozambique, Zimbabwe). We wisten al dat de Mozambicaanse kant niet zo wildrijk was, maar de huidige staat laat nog veel te wensen over. We zien veel potentie en slapen bijvoorbeeld op een geweldige plek met uitzicht over een groot stuwmeer, maar we zijn wel de enige kampeerders. Wild is er daar nauwelijks, omdat er nog steeds permanente bewoning is en er gewoon vee rondloopt. Hier hopen we maar dat ons bezoek bijdraagt aan verdere ontwikkeling, zodat als Timme groot is hier een groot natuurpark bloeit.
We rijden de volgende dag de grens over en zijn dus bijna ‘thuis’ in Zuid Afrika. Tot onze grote verbazing blijkt de douane dit heel anders te zien: aangezien we na vertrek uit Zuid-Afrika niet in Nederland zijn geweest, zijn we volgens de regels nog steeds bezig aan de visitor’s permit die in april aan ons is uitgedeeld...en die is verlopen. We krijgen, ondanks herhaaldelijk aandringen, van de douane niet meer dan 7 dagen de tijd om het land te verlaten. Dat is dus niet genoeg voor ons en geeft ons heel wat hoofdbrekens, frustraties en tijd om uit te zoeken of we daar alsnog verandering in aan kunnen brengen. Bij vertrek na een ‘visum overstay’ zullen we namelijk een tijdlang (1-5 jaar) het land niet meer in mogen, wat voor ons lastig kan zijn voor volgend jaar.
Bij aankomst in Letaba blijkt dat we wel weer in een land zijn aangekomen met meer ontwikkeling: alle procedures worden vlot doorlopen, we kunnen weer overal met plastic betalen, het water is betrouwbaar warm en er zijn wasmachines. Daar maakt Karin dan ook gretig gebruik van, na 3 maanden hebben we eindelijk weer echt schone kleren!
We doen het lekker rustig aan in Kruger: ’s ochtends en ’s middags een niet al te lange rit op zoek naar wild en tussen de middag verblijven we op de camping. Dan is het tijd voor het laatste schoolwerk, zwemmen in een koud zwembad, iets lekkers eten in de Mugg&Bean van Letaba of een spelletje ‘animal trump’.
In Letaba staan we naast het hek, waar we over bezoek van een olifant met de grootste slagtanden die we ooit gezien hebben, deze moet zijn hoofd omhoog houden anders slepen ze over de grond! Ook krijgen we nachtelijk bezoek van hyena’s. In Letaba maken we ook nog een night drive, op zoek naar nachtdieren. We hebben geluk en vinden 3 mannetjesleeuwen en hyena’s.
In Tsendze rijden we ’s ochtends vroeg tegen een enorme kudde buffels aan die prachtig in de mist bij opkomende zon lopen. In Shingwedzi vinden we een troep van 8 leeuwen die we al te snel gedag moeten zeggen om de sluitingstijd van het hek te halen. De volgende ochtend rijden we pal langs een leeuwenpaar, gelukkig zegt Karin nog net op tijd ‘stop!’. We kunnen ze een hele tijd volgen voordat ze uit zicht verdwijnen, prachtig! Karin maakt foto’s en Timme maakt filmpjes en foto’s. In Shingwedzi maakt Timme zijn laatste schoolwerk, vanaf nu heeft hij gewoon ‘vakantie’. We verlaten Kruger via de noordelijke Punda Maria gate om in Polokwane naar de camper te laten kijken en langs te gaan bij het visumkantoor.
3-4 augustus: Intermezzo Polokwane (Igloo Inn)
Maandagochtend 10 voor 8 staan we te wachten tot het visumkantoor opengaat. We worden keurig geholpen, echter blijkt dat visumaanvragen
8-10 weken duren, dat gaat ons dus niet helpen. We zullen bij het verlaten van Zuid Afrika moeten proberen om niet ongewenst verklaard te worden...Bij de Ford garage wordt de nodig slijtage geconstateerd, waarvoor nieuwe onderdelen nodig zijn: we moeten de volgende dag terugkomen. Wel is het zoemende geluid weg, hoera! We doden de tijd in een shopping mall: Karin kan lekker gaan shoppen en Remco en Timme gaan naar een film: de Minions. Het volgen van de film in het engels gaat heel goed en Timme (en Remco) beleven er veel plezier aan.
5-6 augustus: Magoebaskloof (Magoebaskloof Getaway)
We strijken een uur rijden van Polokwane neer op een camping in de Magoebaskloof, een prachtig dal tussen het grote plateau van Zuid Afrika en het ‘lowveld’. De weg naar de camping is behoorlijk steil en dalen we rustig af. Timme vindt het behoorlijk eng.
Vanaf de camping begint een wandeling, die al snel meer een klim- en klauterpad wordt. Karin vindt het wel mooi voor haar knie na het eerste watervalletje, Timme en Remco klauteren nog een stuk verder door. Op de ochtend van vertrek worden we nog verwend met samango apen bij het ontbijt. Deze apensoort komt veel minder voor dan bavianen of vervet monkeys: wij zijn dus blij!
6-7 augustus: Blyde River Canyon (Blydepoort)
We besluiten naar een wat luxere camping te gaan, bovenop de Blyde River Canyon. Dit resort ligt tegen het natuurreservaat aan en we zien veel bijzondere vogels op de camping: trompet-neushoornvogels en prachtige gekleurde kolibri’s. Ook hebben we vanaf de camping uitzicht op de ‘3 rondavels’, een bekend uitzichtspunt in de canyon.
Omdat Karin zich niet zo lekker voelt, maken Timme en Remco samen de volgende ochtend een langere wandeling door de canyon. Naar beneden dalen we af door de loop van een beek, met veel spannende klauterstukken en water oversteken. We zien een aantal lieflijke watervallen. Terug is het zwaarder en krijgen we het goed warm!
Bij vertrek uit Blydepoort gaan we helemaal op de toeristische toer: we rijden de Panoramo-route, bezichtigen de rond uitgesleten “Bourke’s luck potholes”, kijken uit over het lowveld, eten pannenkoeken bij Harrie’s pancakes in Graskop en struinen langs souvenir winkeltjes. Tijdens 2 van onze eerdere reizen zijn we hier ook geweest dus er is veel herkenning. Ook de camping in Sabie, Merry Pebbles doen we voor de 3e keer aan, en Timme voor de 2e keer.
8-10 augustus: Sabie (Merry Pebbles)
Hoera! Een verwarmd zwembad, daar moeten we dus in. Tijgie (Timme’s kleinste tijgerknuffel) knutselt een pizzeria. Hij krijgt van Karin als beloning echt geld, waarmee hij ons ‘trakteert’ op echte pizza’s van het camping restaurant. We doen weer eens de was in een wasmachine i.p.v op de hand. En met de wind en 28 graden droge lucht ligt alles in 4 uur weer schoon én droog in de kast. Deze dagen vieren we lekker rustig ‘vakantie’, slapen uit tot wel 7.30 uur. En het is koud, de nachtvorst staat op het gras!!! Maar om 10.00 uur zitten we alweer in onze korte broek buiten in het zonnetje. Karin en Timme spelen een potje schaak met grote schaakstukken. Remco en Timme spelen in de rivier waar ze een vlot voor Tijgie maken en verdwaalde slippers achterna zitten. Ook worden er weer veel potjes Uno, ons favoriete spel, gespeeld. Remco gaat nog een behoorlijk rondje hardlopen in de omgeving, eindelijk weer tijd en (ongevaarlijke) ruimte om dit te doen. Maandag nog een lekkere wandeling gemaakt naar de watervallen en heerlijk uit geluncht en gegeten. Kortom even bijtanken voordat we gaan beginnen aan onze laatste 11 nachten safari in het Krugerpark.
-
10 Augustus 2015 - 23:34
Papa En Mama:
Wederom prachtig verslag!! En de tijd gaat nu dringen!! Over ruim 2 weken weer thuis heerlijk gevoel.
Geniet nog in het Kruger Park!
liefs van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley