exmouth-esperance

zaterdag 20-dinsdag 23 sept Coral Bay
Vanuit Exmouth rijden we naar Coral Bay. Coral Bay is eigenlijk geen plaats, maar een verzameling van 2 campings en een hotel. Een heerlijke plek om een paar dagen te genieten van de azuurblauwe warme oceaan. Omdat hier niet gevist mag worden zijn de vissen behoorlijk tam, een aantal ervan wordt dagelijks met de hand gevoerd waarbij ze tussen de benen van de toeschouwers doorzwemmen. Voor Timme is het een ideaal strand met een groot ondiep gedeelte waar hij lekker in kan rondbanjeren. Aan de andere kant van de baai zouden haaien (reef sharks) rondzwemmen en jongen grootbrengen, maar die houden zich schuil als wij ze proberen te zoeken. Remco maakt een mooi hardlooprondje waarbij hij oog in oog komt te staan met een manshoge kangaroo in de duinen. Een grote red kangaroo op een meter of 10 kijkt hem even aan en hopt dan weg. Timme speelt met een vriendje op de camping (Rayleigh) met zijn Dora-bal die we op het strand hebben gevonden toen we gingen wandelen. Ook weet Timme na 1 keer al zelf de speeltuin te vinden (hij zwaait als hij weg gaat en begint te lopen,stiekum volgt Karin hem), wat papa en mama ontzetten knap vinden omdat de speeltuin zeker 100 m verder weg ligt en 2 bochten verder verborgen ligt.

woensdag 24 sept Carnarvon
Carnarvon is een zeer vruchtbaar gebied, waar oa bananen worden verbouwd. Daar moeten we dus heen, Timme is immers dol op bananen! Verder is er niet veel interessants te melden over Carnarvon.

donderdag 25-vrijdag 26 sept Monkey Mia
Nog net voor de lente schoolvakantie begint in Western Australie gaan we 2 nachten naar Monkey Mia, beroemd vanwege de dolfijnen die hier elke dag tot aan het strand zwemmen waar ze gevoerd worden. Begonnen in de zestiger jaren als een zeer kleinschalige camping waar je alleen per 4 wheeldrive kon komen wordt Monkey Mia nu dagelijks door meer dan 100 mensen bezocht. Toch is het fantastisch om deze dieren van zo dichtbij te zien. Het waait redelijk hard, waardoor de catamaran tocht waar Karin een middag mee weg is wel wat koud is. Wel ziet Karin de velden met zeegras en dugongs (zeekoeien). Het ecosysteem is in deze baai (Shark Bay) zo bijzonder dat de hele baai een World Heritage status heeft. In d etussentijd maken remco en Timme een wandeling in de omgeving.Volgens sommigen is het ecosysteem net zo bijzonder als bijvoorbeeld de Great Barrier Reef of de Galapagos eilanden. Los daarvan is het een ook een bijzonder mooie baai, met bijvoorbeeld ook een spierwit strand dat bestaat uit bijna uitsluitend 1 witte schelp (Shell Beach).
Remco maakt in de namiddag ook nog een tochtje met de boot maar van wind is nauwelijks sprake dus van zeilen komt weining tercht,een echte sundowner tocht.

zaterdag 27 sept (wind)
Op weg terug van Monkey Mia nemen we nog een stukje echte Australische cultuur mee: we gaan de Aussie Rules Football Grand Final in een pub zien. Vooral Remco vindt dit een mooie sport, Karin en Timme hebben al dat geschop en vechten om de bal wel gezien na een helft en zoeken een speeltuin op. We slapen op Eagle Bluff Camp, waar we winderige en eenzame nacht doormaken. Geen andere campers/caravans in zicht vannacht! Vanuit Eagle Bluff (een kliftop) zien we nu wel haaien zwemmen, die zijn er dus wel echt in Shark Bay.

zondag 28 sept
Vanuit Shark Bay is het een lang stuk rijden naar de volgende stad Kalbarri, dus besluiten we om een tussenstop te maken op Murchison River camp. Een mooie plek, maar we hebben wel voor het eerst sinds lange tijd last van vliegen. Langzaamaan zien we steeds meer bloemen in de struiken langs de weg, de zogenaamde wildflowers. We drinken een biertje met de buren en praten over wat Australie zoal te bieden heeft.

maandag 29 sept-woensdag 1 oktober
Midden in de schoolvakantie strijken we neer in Kalbarri, een kustplaats bij de monding van Murchison River. Onderweg heeft deze rivier nog wat mooie gorges gemaakt, waar we in de ochtend een paar keer over uitkijken. We kijken maar kort, want de vliegen zijn hier erg agressief. Aan de kust is dat gelukkig een stuk minder. In Kalbarri maken we een aantal mooie wandelingen over de kliffen aan de kust. Timme speelt veel en vaak de buurkinderen,hoofdzakelijk speelt Timme met de rugbybal van Brandon en Brandon speelt met Timme's dorabal. We gaan een paar keer naar de speeltuin die in het nabij gelegen resort ligt. Timme wordt steeds handiger met klimmen etc. Soms wil hij zittend de glijban af maar meestal valt hij dan achterover. HIj ziet dit de andere kinderen doen maar gelukkig beseft hij snel dat achteruit beter werkt. De camping ligt op loop afstand van het stadje en we lopen dus meestal boodschappen doen,naar de bakker en dan nog even langs de speeltuin aan zee. Het is niet al te best weer en dat is wel wennen. We hebben zelfs een hele dag regen.

donderdag 2 en vrijdag 3 oktober
In de regen verlaten we Kalbarri op weg naar Geraldton. Het waait hier vaak vanuit het (zuid-)westen, veel bomen aan de kust staan ook echt 1 kant op. Ook als wij er zijn waait het behoorlijk en kunnen de kunsten van windsurfers en kitesurfers vanaf het strand waar we bij staan bewonderen. Net onder Geraldton ligt een historisch dorpje Greenough waar we naar een wildlife park gaan. Een klein park met veel achterstallig onderhoud, maar we kunnen wel kangaroos, paarden, ezels en zelfs een kameel voeren. Timme vindt het vooral leuk om de kangaroos te voeren en vindt het helemaal niet eng om de brokjes in de mond van de kangaroos te stoppen.
Timme gaat steeds meer klanken nazeggen, of een poging daartoe. Zo eten we vandaag bij de lunch ei, wat Timme steeds beter kan nazeggen. Zijn tong blijkt daarbij nog eerder een handicap dan een hulpmiddel, maar dat zal snel beter gaan!


zaterdag 4 oktober
Op weg naar Perth maken we een tussenstop bij de Pinnacles, een nationaal park aan de kust. Hier zijn door erosie pilaren van kalkzandsteen blijven staan (de pinnacles) tussen het zand. We lopen en rijden door de pilaren. Het waait vandaag stevig en af en toe worden we gezandstraald. We hadden in ons boek gelezen dat we in de buurt gratis konden overnachten op een aantal campsites, maar bij aankomst daar bleek dat dat niet meer mocht! We waren al aardig laat en begonnen ons een beetje ongemakkelijk te voelen maar gelukkig was er zo'n 30 km verderop wel een plek waar we mochten staan, ook nog eens samen met een paar andere kampeerders. Dat geeft toch wel een prettig gevoel.

zondag 5 oktober-donderdag 9 okt van Gingin naar Perth
We rijden Perth in via Joondalup en maken hier een typische suburban sunday mee: we gaan met Timme picknicken in het park dat hier prachtig aan een meer ligt. Kinderen spelen in de speeltuin, spelen footy (aussie rules football oftewel een rugbybal naar elkaar overschoppen) en ouders verzamelen zich rond de (gratis) bbqs om worstjes met ui op broodjes te eten. Bbq-en doen ze hier overigens anders dan bij ons, alle bbqs zijn rvs platen die door een gasbrander worden verhit. Eigenlijk bbq-en ze dus niet, maar grillen ze...De camping die we hadden uitgezocht voor Perth blijkt een superkeus te zijn, deze ligt in Swan Valley, heel pittoresk en rustig tussen de wijnvelden. Maar toch dicht bij de stad. We maken een wandeling, waarbij blijkt dat de Swan river toch wat verder ligt dicht en besluiten dan maar om ons te trakteren op een pizza. Lekker!
De volgende dag gaan we via de Ikea (eindelijk het dienblad voor Timmes stoel) en een RV centre (waarbij blijkt dat we beter de camper niet in Perth kunnen kopen - weinig vraag) naar het centrum. Perth is een mooie stad, met veel groen en een mooie rivier door het hart van de stad. Binnen het centrum is er ook nog eens gratis busvervoer.
Dinsdag wordt een dag met ups and downs. Nadat we eindelijk het rode stof van de camper hebben gepoetst, zijn we 's middags naar Caversham wildlife park gegaan. Een leuke kleinschalige dierentuin/opvang midden in een prachtig park aan de rand van Perth. Timme heeft daar van alles mogen aanraken, voeren en aaien: kangaroos, konijnen, een wombat (geen interesse), geiten, schapen. Ook een leuke show van schaapscheren. Helaas bleek bij terugkomst onze camper ingebroken te zijn geweest, balen! Niet alleen vanwege de materiele schade, maar ook omdat ons vertrouwen hiermee een deuk krijgt. Tot nu toe hebben we nergens problemen ondervonden en dat hadden we graag zo willen houden. Bij naspeuren blijkt er toch wel wat meegenomen waaronder de laptop. Helaas ook voor ons waardevolle maar voor de dief waardeloze spullen: 2 videotapes met Timme's eerste jaar (backup stond op de laptop, maar nog niet op DVD gebrand) en Timme's handige luiertas van Petra en Christian gehad. Gelukkig kunnen we telefonisch aangifte doen.
Woensdag moet dan de schade hersteld worden: natuurlijk de ruit maar ook gelijk een nieuwe laptop, die hebben we nodig voor Internet, de foto's, dit verslag, alle belangrijke dingen! Ook rijden we langs de nederlandse winkel in Perth, waar we oa vlokken van De Ruijter en stroopwafels (blijken later niet zo lekker te zijn...) inslaan. Helaas nog geen sinterklaas-voer, de winkelier hoopte die net voor Kerst binnen te krijgen!
Donderdagochtend verlaten we de fijne camping en gaat Karin shoppen in Garden City. Remco en Timme rijden naar Kings Park, waar Timme in een superspeeltuin kan spelen. Omdat we nog op zoek zijn naar een vervangende tas voor Timme's luiertas rijden we terug naar het noorden, waar een winkel uitverkoop heeft. We eten bij de Ikea (eerste bestelde maaltijd speciaal voor Timme), maar slagen niet voor de rugzak. Het is al laat als we proberen op een camping in de buurt te komen, wat niet lukt: vol! Het gelukt lacht ons echter toe want nog geen kilometer verderop blijkt op een park nog 1 plekje te zijn. Normaal gesproken staan daar alleen vaste caravans, maar ze hadden 1 gaatje.

vrijdag 10 okt Fremantle en Mandurah
We gaan naar Fremantle, waar we door de markets, haven en binnenstad lopen. De haven in Fremantle is gigantisch, maar de superzeilboten waar Remco op had gehoopt zien we niet. 's Middags rijden we naar Mandurah

zaterdag 11 okt Busselton (regen)
Op onze reis naar het zuiden maken we een tussenstop in Bunbury, waar we een dolfijn zien zwemmen in de baai. Niet zo spectaculair als in Monkey Mia, maar hier komen ze dus ook gewoon in de stad! Timme voert meeuwen. We rijden door naar een sjieke camping in Busselton die ons $44 aftroggelt - een nieuw record - maar wel met verwarmd overdekt zwembad! Daar moet dus gebruik van gemaakt worden...
Timme zegt nu echt zijn eerste woordje na mama/papa: auto "au", ook spontaan als hij een auto ziet.

zondag 12 okt campsite onderweg naar Pemberton
In de ochtend rijden we naar Cape Naturaliste, waar na een lekker wandeling een flinke beloning wacht: een uitkijkpunt van waaruit we walvissen zien! Daarna door naar Margaret River, een zeer pittoresk dorpje. Het landschap is hier heel groen en doet wel een beetje denken aan de engelse glooiende heuvels. We slapen langs de weg op een campsite.
Timme doet nu ook een leeuw na: met grote mond zegt hij "graauw".

maandag 13 okt Quininup ecocamping
's Ochtends maken we een wandeling in Beedelup national park naar een waterval. Daarbij blijkt dat niet de waterval de grootste attractie is maar de hangbrug die over de rivier gespannen is. Na de lunch beklimt Remco Gloucester Tree. Dit is een zgn. climbing tree waarin met lange ijzeren 'spijkers' een wenteltrap is gemaakt. Boven is een uitkijkplatform, dat wel 60 meter boven de grond staat. Dit is gemaakt ten behoeve van de brandweer, maar is nu een echte toeristische attractie. Karin heeft zin in een rustige middag, dus gaan Remco en Timme een lekker lange wandeling door het Karri woud (de grote Eucalyptus bomen) maken. We komen uit op een zeer rustige camping, waar Timme wordt aangevallen door zeer brutale eksters (magpies). Ze vliegen laag bij de grond naar hem toe en tikken tegen zijn achterhoofd aan! Timme vindt dit toch wel een beetje eng... De rest van de tijd op de camping blijven we op onze hoede! Het is hier zo rustig dat we de enige toerist op de camping blijken te zijn.

dinsdag 14 okt campsite Cozy Corner (tussen Denmark en Albany)
We worden wakker met een prachtig uitzicht: kangaroos op de camping. Er zijn wel een stuk of 20 grey western kangaroos die van het malse gras op de camping genieten. Ook zijn er 2 joeys (wezen), die een hok zitten en gevoerd worden. We maken een wandelingetje naar een meertje. Na de lunch wandelen we over de Tree Top Walk, een loopbrug die je tot 40 meter hoog brengt! We wandelen als het ware op het dak van de reuze Eucalyptus bomen (Tingle en Karri bomen). Na nog even spelen in de speeltuin van Denmark rijden we door naar een campsite in de duinen. Hier ontmoeten we weer eens nederlanders, dat was lang geleden.

woensdag 15 okt - 16 okt Albany camping
Na een lekker wandeling naar een prachtig bijna verlaten strand (Shelley Beach) rijden we door via de kust naar Albany. Daar rijden we langs Natural Bridge (een door de oceaan uitgesleten rots-brug) en the Gap (daar is de brug al in elkaar gestort). De oceaan is redelijk in beweging wat mooi opspattend water oplevert. Daarna door naar the Blowholes. Hier is een dunne kier ontstaan in de rots, waar de golven tegenaan komen. Als het heel hard gaat komt er zelfs water doorheen, maar dat was nu niet het geval. Remco en Timme dachten dus wel dicht bij de kier te kunnen staan, maar werden verrast door het kabaal van de lucht die door kier geperst wordt: Woooesh! Niet alleen Timme, maar ook Remco schrok zich een hoedje (en als papa schrikt dan zal het wel erg zijn!). Het duurt dan ook even voordat Timme weer rustig is. We blijken in Albany een supercamping te hebben uitgekozen met een supergrote family bathroom, inclusief 3-persoons bad. Dat moeten we dus uitproberen!
Donderdag is het een bijzonder grijze dag met ook wat motregen. Toch wordt het een lekkere dag waarbij we ons tenslotten verwennen met uit eten. Het is heerlijk om te zien hoe ook Timme geniet van lekker eten.

vrijdag 17 okt Perongerup camping
Timme gaat weer eens naar een playgroup in Albany. Uitgeput en uitgelaten nemen we hem weer mee en rijden naar de Perongerup range, een heuvelrug waar het graniet omhoog komt. We maken een korte wandeling en strijken neer op een camping vanwaar we mooi uitzicht hebben op deze heuvelrug. De bbq gaat er weer goed in, vooral de maiskolf waar Timme dol op is. Hij kan de kolf al helemaal zelf opeten, bijna net zo snel als een volwassene!

zaterdag 18 oktober

Vandaag gaan we een flinke wandeling maken. We ontbijten uitgebreid en verlaten rond 10.00 de camping en rijden met een slapende Timme naar de Stirling range. Om 12.00 uur komen we hier aan en pakken alles in voor de grote beklimming: Mount Bluff Knoll, 1049 mtr hoog. Tja voor sommigen in mijn failie stelt dat niet veel voor, die doen liever een 'iest' wat hogere berg...Maar voor Remco met Timme op de rug en al het eten en drinken is het een kilo of 15 meer. En voor Karin zal het een flinke beproeving zijn met zo'n brakke knie. Volgens Remco is het een leuke wandeling naar de top. De meest populaire in het NP. Maar er is geen tot weining informatie over te vinden. Tja en als je dan ergens aan begint maak je het ook af. Onerweg blijkt namelijk dat het gewoon recht omhoog en omlaag lopen is, voor zover dit mogelijk is. Een en al steile trappen etc. Halverwege vraagt Karin zich af waar we aan begonnen zijn. Maar goed na een paar boterhammen en water,en dus weer een lichtere rugdrager voor Remco, lopen we naar de top. Uitgeput komen we aan maar gelukkig hebben we wel een mooi uitzicht want de dag begon met veel wolken en voordat we begonnen te lopen zat de top nog in de wolken. De terugtovht gaat zeker zo moeizaam als omhoog omdat Karinmet name bergaf moeite heeft met lopen. Maar uiteindleijk zijn we rond 16.00uur weer bij de bus. Moe maar super voldaan. Timme heeft het super gedaan al die tijd in de rugdrager en af en toe een klein stukje los. Maar het lijkt erop dat hij de bergen wel mooi vindt en zeker dat op en af lopen. We belonen ons zelf met een heerlijke maaltijd in het restaurant bij de camping, een beetje erg hete curry maar dat ging er wel in. En slapen doen we als de beste, alleen Timme houdt van vroeg opstaan...

Zondag 19 oktober

We zijn vroeg wakker maar de spierpijn lijkt mee te vallen (totdat de dag vorderd...) Vandaag dus maar een rijdag. We rijden naar esperance en stoppen onderweg zoals we wel vaker doen bij een primary school, waar ze altijd mooi speeltuinen hebben. Op de camping hebben we internet maar het uploaden van de foto's lukt niet. Hopelijk wel het bijwerken van het verslag (eindelijk)